خلاقیت یا آفرینندگی توان ساختن یا خلق نمودن چیزی نو است، راهکاری نو برای حل یک مشکل، خلق ابزار و دستگاه یا یک فرایند نوین، خلاقیت مهمترین و اساسیترین قابلیت و توانایی انسان و بنیادیترین عامل ایجاد ارزش است که در همه ابعاد و جوانب زندگی نقش کاملاً حیاتی ایفا میکند. خلاقیت و نوآوری از والاترین ویژگیهای انسان است. همه علوم، تولیدات، فناوریها، صنایع، ابداعات، اختراعات، هنرها، ادبیات، موسیقی، معماری و بهطور کلی اساس انواع تمدنها از ابتدا تاکنون و کلیه دستاوردهای بشری، جلوههای گوناگونِ خلاقیت و نوآوری است. خلاقیت یک مهارت ذهنی (پایا) یا یک فرایند (پویا) است که ما را برای ایجاد هرگونه ایده جدید در هر زمینه تجهیز میکند. توسعه خلاقیت هر فرد متکی به عملکرد مغز و قابلیت ذهن او میباشد. مغز هر انسان از حدود ۱۰۰ میلیارد سلول عصبی یا نورون و از سه بخش اصلی مغز خزنده، مغز عاطفی و قشر مغز که در یک ساختار تکاملی و فرایند فرگشت موجودات زنده شکل گرفتهاست. غالباً انسانها در طول حیات خود تنها از بخش کمی از این قابلیت بهرهبرداری میکنند و با بارگذاری باورهای نادرست ذهنی قابلیت مغز را کاهش داده و یا دچار اشکال مینماید.
آموزش درست مفاهیم بنیادین طبیعت و محیطزیست موجب شکلگیری نگرش ما به جهان پیرامون، معنای زندگی و نوع رفتار ما میگردد که میبایست بر مبنای میزان حساسیت رشد مغز از بدو تولد بدرستی صورت پذیرد. با توجه به اینکه زیر بنای آموزشهای رسمی، نوع تربیت تا سن شش سالگی در خانواده و مهد کودکها میباشد؛ بهطوری که بیشتر مفاهیم پایه و قالب اولیه ساختار شناختی مغز کودکان تا سن شش سالگی و پایینتر شکل میگیرد و خاکبازی و گل بازی یکی از فعالیتهای بسیار با اهمیت در این سنین بوده، که موجب تماس پوست کودک با خاک و ارتقای سیستم ایمنی و سیستم سروتونرژیک بدن میگردد(ترشح هورمون سورتونین موجب حال خوب و معنا گرایی در انسان می شود)، همچنین در درک حسی پیکری، تکامل مراکز حسی مغز، ترکیب اطلاعات دریافتی با شعور و عواطف و ایجاد بستر افکار انتزاعی(خلق ایده های نو)، پرورش تجسم فضایی، رشد مهارتهای اجتماعی، محیط زیستی و غیره اثر دارد. با توجه به اینکه مغز انسان از سه لایه یا بخش اصلی تشکیل شده و در بخش ساقه مغز رفتارهای غریزی مانند گردش خون، تنفس، سیستم گوارش و غیره، در بخش میانی عواطف انسان و در لایه فوقانی یا قشر مغز فعالیتهای منطقی و تفکر انسان کنترل و انجام میگیرد، از این رو رفتارهای والدین در سنین پایین و نهی کردن فرزندان از ارتباط با خاک و گفتن جملاتی از قبیل، بچه دست به خاک و زمین نزن، کثیف است، علاوه بر بارگذاری باورهای نادرست در بخش تفکری مغز کودک در بخش انگیزه و عواطف و خصوصاً حس مکان او بعنوان عاملی که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه و قابل پذیرش برای افراد میشود، اثر گذاری مخربی خواهد داشت، از این رو چنین باوری در نهی کودک از ارتباط با خاک تا سنین بالاتر و دورههای بعدی زندگی همراه شخصیت او باقی میماند. بدین جهت بارگذاری مفاهیم پایه در سنین کودکی بسیار با اهمیت بوده بهطوری که زیربنای رفتاری افراد در جامعه آینده در همان کودکی شکل اولیه بخود میگیرد و چنانچه در این سنین بشکل نادرست بارگذاری گردد نوع نگرش و باور شکل گرفته موجب شکل گیری محدودیت هایی در تکامل عصبی مغز شده و نهایتاً فرایند خلاقیت فردی در سنین مختلف دچار اشکال میگردد.
در پایان با توجه به اینکه امروزه مسائل مربوط به خاک در اولویت برنامههای سازمانهای، مانند سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، موسسات تحقیقاتی و اجرایی، دانشگاههی و غیره مرتبط با خاک قرار دارد. همچنین یکی از مواد اصلی قانون حفاظت خاک کشور، آموزش در جهت حفاظت و نگهداری از خاک بعنوان بستر تولیدات کشاورزی و توسعه در سطح ملی میباشد. بدین منظور با توجه به اهمیت خاک، پرداختن به مقوله جایگاه آن و سرمایه گذاری درحوزه تعلیم و تربیت افراد، خصوصاً کودکان و نوجوانان و نوع نگرش و مفاهیم تربیتی موجود در جامعه، خانواده و سازمانهای مربوطه، بسیار با اهمیت میباشد، از این رو باشگاه نو آفرینی توسکانو و شرکت نوپای ذهن زمین مرجع با برگزاری کارگاههای آموزشی خاکبازی، گل بازی و نقاشی با خاک برای کودکان و والدین در راستای بارگذاری درست این مفاهیم و ارتقای عملکرد ذهن و مغز همراه با شکلگیری بسترخلاقیت و سلامت بیشتر گام بر میدارند.
