ایده‌ی راه‌اندازی یک باشگاه نوآوری در بخش کشاورزی از میانه‌ی سال 1396 شروع شد. من که استاد دانشگاه بودم برای بررسی یک مشکل در کشاورزی کشور به دفتر وزیر جهاد کشاورزی دعوت شدم. مشکل کشاورزی کشور، شاید دست کم بخشی از مشکل این است که زنجیره‌ی ارزش محصولات کشاورزی طولانی و ناکارآمد است. دلال‌های زیادی بی آنکه ارزش چندانی در زنجیره ایجاد کنند حضور دارند و باعث کاهش قیمت سمت کشاورز و افزایش قیمت سمت مصرف‌کننده می‌شوند. پس از بررسی‌های زیاد و مصاحبه با تعداد زیادی از دست اندرکاران زنجیره، به این نتیجه رسیدم که ناکارآمدی اصلی مربوط به «زیست بوم نوآوری کشاورزی» است و نیاز به تقویت دارد. پس «پروژه‌ی راه‌اندازی کسب و کارهای نوپا در بخش کشاورزی» را طراحی و به جناب وزیر پیشنهاد دادم و ایشان هم پس از مدتی تفکر و تدبر در تیر 1397 مرا به عنوان مجری پروژه منصوب کرد.
من و تیمم در دولت تلاش زیادی برای موفقیت پروژه و کمک به استارت‌آپ‌های بخش کشاورزی کردیم. اما سرانجام دریافتم که بخش دولتی کشاورزی هنوز بلوغ کافی برای انجام این کار را ندارد. اینگونه بود که از پیشنهاد سخاوتمندانه‌ی بازنشستگی با 31 سال سابقه‌ی کار در سن 55 سالگی استقبال کردم و از فردای آن روز با زمینه‌های فکری قبلی که چیده بودم؛ «باشگاه نوآفرینی توسکانو» را راه انداختم. تا اواخر سال 1401 باشگاه نوآفرینی توسکانو در ذهن من و روی کاغذ بود و با این حال چندین نمایشگاه کارآفرینی، نخستین و دومین دورهمی یلدای کارآفرینان کشاورزی و دو رویداد ملی نوآوری در گیاهان دارویی و کاهش ضایعات محصولات کشاورزی را برگزاری کردیم. حالا دیگر ما یک تیم بودیم البته مانند همه‌ی تیم‌های نوپای دیگر شکننده و متزلزل. اواخر سال 1401 برای عقد یک قرارداد متقاعد شدیم یک شرکت ثبت کنیم و حالا باشگاه نوآفرینی توسکانو به عنوان برند « شرکت نوآفرینان پابست دانش» فعالیت رسمی خود را آغاز کرد.
باشگاه نوآفرینی توسکانو با شعار «ما برای وصل کردن آمدیم» در پاسخ به یک نیاز مهم در زیست بوم نوآوری ایران ورود کرد. ما می‌دانیم که بسیاری از نوآوران ارزشمند کشور ما در بخش کشاورزی و البته بخش‌های دیگر مانند صنعت و خدمات همدیگر و منابع ارزشمند در دسترس را نمی‌شناسند. ما اینجائیم تا این پیوند را برقرار کنیم و این کار را از طریق برگزاری دورهمی‌ها، رویدادهای نوآوری، تورها و کارگاه‌های آموزشی و مشاوره‌های تکی و گروهی انجام می‌دهیم.
