مقدمه 

ظهور هوش مصنوعی (AI) به پیشرفت های قابل توجهی در صنایع مختلف منجر شده است و سؤالاتی را در مورد پتانسیل آن برای جایگزینی مشاغل انسانی ایجاد کرده است. یکی از حرفه هایی که مورد گمانه زنی قرار گرفته است، مربیگری است. در این مقاله، نقش هوش مصنوعی در مربیگری را بررسی خواهیم کرد.

جوهره کوچینگ 

 کوچینگ یک حرفه چند وجهی است که راهنمایی، حمایت و انگیزه را برای افراد یا تیم ها در دستیابی به اهدافشان فراهم می کند. مربیان از همدلی، هوش هیجانی و تخصص برای تسهیل رشد شخصی و حرفه ای استفاده می  کنند.

فرآیند کوچینگ اغلب شامل گوش دادن فعال، پرسیدن سوالات قدرتمند و ارائه بازخورد سازنده متناسب با نیازهای فرد است.

هوش مصنوعی ابزاری در خدمت کوچینگ

دسترسی آسان و صرفه اقتصادی

دسترسی و مقرون به صرفه بودن پلتفرم های مربیگری مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند کوچینگ را در دسترس تر و مقرون به صرفه تر کنند. افرادی که در مکان های دور افتاده هستند یا افرادی که منابع مالی محدودی دارند می توانند از رفاه و هزینه های کمتر مرتبط با ابزارهای مربیگری هوش مصنوعی بهره مند شوند.

شخصی سازی   

 الگوریتم‌های هوش مصنوعی حجم وسیعی از داده‌ها را برای ارائه توصیه‌ها و بینش‌های شخصی‌سازی شده تجزیه و تحلیل می‌کنند. سیستم‌های هوش مصنوعی با پردازش اطلاعات مربوط به رفتار، اولویت‌ها و اهداف یک فرد، مداخلات مربیگری مناسبی را ارائه می‌دهند و به طور بالقوه تجربه کلی مربیگری را افزایش می‌دهند .

مقیاس پذیری                                                           

 هوش مصنوعی در مقیاس بزرگ عمل می کند و به طور همزمان به مخاطبان گسترده تری می رسد. این مقیاس پذیری زمانی سودمند است که تقاضا برای کوچینگ بیش از در دسترس بودن مربیان انسانی باشد.

محدودیت های هوش مصنوعی در حیطه کوچینگ  

۱) عدم ارتباط انسانی                          ‌‌‌‌‌‌

 کوچینگ بر ارتباط و همدلی انسانی متکی است. در حالی که چت ربات‌های هوش مصنوعی می‌توانند مکالمات را شبیه‌سازی کنند، ممکن است عمق احساسات انسانی را به طور کامل دربر نگیرند یا همان سطح درک و پشتیبانی را به عنوان مربی انسانی ارائه نکنند.

۲) ادارک انسانی

مربیان برای هدایت پویایی های پیچیده بین فردی بر شهود و درک زمینه ای تکیه می کنند. الگوریتم‌های هوش مصنوعی، اگرچه پیچیده هستند، اما ممکن است با تفاوت‌های ظریف رفتار و زمینه انسانی دست و پنجه نرم کنند، که منجر به توصیه‌های بالقوه نادرست یا ناکارآمد می‌شود

۳) ارتباط غیرکلامی                                                   

هوش مصنوعی، محدود به تعاملات مبتنی بر متن یا صدا، ممکن است نشانه‌های غیرکلامی مانند زبان بدن، حالات چهره و لحن صدا را از دست بدهد. این محدودیت توانایی آن را برای ارائه مربیگری جامع محدود می کند. در حالی که هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که فرآیندهای مربیگری را تقویت کند، بعید است که به طور کامل جایگزین حرفه مربیگری شود. مربیان انسانی دارای توانایی منحصر به فردی برای ایجاد اعتماد، ایجاد روابط و تطبیق رویکردهای خود با نیازهای فردی هستند.

⚫️International coaching federation(ICF)